Kung Fu Delft

KUNG FU IS EEN VERZAMELNAAM

De naam Kung Fu komt niet alleen voor binnen de martiale kunsten. Het verwijst naar de tijd, moeite en werk die je in het aanleren van een kunst gelegd hebt. Kung Fu wordt echter voornamelijk gebruikt als verzamelnaam voor Chinese vechtstijlen.

Kung Fu is dus niet een martiale kunst op zich!
De naam Kung Fu heeft dezelfde bedoeling als “bal” bij ons. Voetbal, Volleybal, Basketbal enz.
Je begrijpt altijd dat het een spel is waarbij gebruik wordt gemaakt van een bal.

Oorsprong van het Kung Fu

Het bewijsmateriaal voor het bestaan van martiale kunst technieken gaat duizenden jaren terug in de geschiedenis. Het lijkt erop dat de Chinese Gele Keizer Huangdi, die in 2698 v.c. de troon besteeg, begonnen is de gevechtskunsten te standaardiseren.

Hij heeft een vorm van worstelen voor zijn troepen uitgevonden die Jiao Di heette. Later werd Jiao Di verder ontwikkeld en werden bewegingen zoals houdgrepen, stoten en weringen toegevoegd. Het werd zelfs een sport tijdens de Qin dynastie (ongeveer in 221 v.c.).

Bodhidharma

Kung Fu bereikte zijn hoogtepunt in de Shaolin tempel. Hier bedreven monniken Kung Fu voor de gezondheid en als zelfverdediging tijdens hun speurtocht naar verlichting. De eerste Shaolin Tempel was een Boeddhistisch klooster en is gebouwd in 377 in Henan.

In 527 reisde de Boeddhistische monnik Bodhidharma naar de tempel. Hij trof de monniken in slechte gezondheid. Bodhidharma gaf de monniken een reeks oefeningen die kracht, vitaliteit en innerlijke energie ontwikkelde. Deze oefeningen worden beschouwd als het originele Shaolin Kung Fu.

Cultuur

Het is ook belangrijk om te begrijpen dat de Chinese martiale kunsten heel lang een filosofische en spirituele plek bij de Chinezen hebben gehad.
De Chinese vechtsporten ontwikkelden zich gelijktijdig met de denkbeelden van het Confucianisme en het Taoïsme tijdens de Zhou Dynastie (1045 v.c. – 256 v.c.). Het was geen geïsoleerde ontwikkeling. Het Taoïstische concept van Yin en Yang werden verbonden met de harde en zachte technieken van Kung Fu.

De martiale kunsten werden ook onderdeel van de begrippen van het Confucianisme, omdat ze onderdeel werden van de ultieme dingen die mensen moesten leren. Kung Fu werd in China als een integraal onderdeel in de training van geleerden en ambtenaren van de overheid gezien. Chinezen hechten grote waarde aan het beoefenen van Kung Fu, omdat het respect, geduld, ingetogenheid en moraal bij brengt aan de Kung Fu beoefenaren.

In China is Kung Fu vaak een onderdeel van het dagelijks leven.
Er zijn geen hangplekken of buurthuizen.
Daar is er de plaatselijke Kung Fu school die zorgt voor ontspanning en lichamelijke opvoeding.

Om het te leren kost moeite. Daarom heet iets ook ‘de moeite waard’.
Trainen en opgeven zijn beiden een leer proces. Wees slecht in het opgeven!
Je hoeft hiervoor geen Shao Lin monnik te worden.

van Shaolin naar Wing Chun

BRANDENDE TEMPELS
Aan het einde van het Ming periode (1368-1644 na Christus) vernietigde de Chinese keizer
alle Shaolin tempels uit vrees voor de martiale vaardigheden van de monniken.
Vijf grootmeesters konden ontsnappen. De naam van één van deze grootmeesters was Ng Mui.